Aileye ikinci bir çocuk dahil olduğunda ebeveynler ilk çocuklarının bu durumu nasıl karşılayacağı ile ilgili kaygılanırlar.
İlk çocuklar genel olarak kardeşleri olduğunda kıskançlık belirtileri gösterir ve bu gayet normal bir durumdur.
Kıskançlık güçlü bir duygu olmasının beraberinde çocuklarda genelde 4 şekilde açığa çıkar.Çocuklar kardeş kıskançlığı yaşarken bu 4 maddenin tümünü veya aralarından bazılarını sergileyebilirler.
Dile Getirme
Çocukların kardeşlerine veya anne/babalarına karşı sözel olarak itiraz etmelerini ve duyguları ile ilgili itiraf sözlerini kapsar.(sizi sevmiyorum,sizin çocuğunuz olmak istemiyorum,onu aldığınız yere geri götürün vs.)
Regresyon
Çocukların bebeklik döneminde edindiği davranışları tekrarlama sürecidir. (emzik isteme,biberondan süt içme isteği,emekleme vs.)
Depresyon/İçine Kapanma
Çocuklar çevreleri ile olan iletişimi koparırlar,kimse ile konuşmak istemezler,oyuncaklarına ilgi duymazlar,okula gitmek istemezler ve bazen depresif tutumlar sergilerler.
Zarar Verme
Çocuklar kardeşlerine fiziksel zarar verme davranışları sergilerler.
Peki ebeveynler olarak kardeş kıskançlığını en hafif şekilde atlatmak ve çocuklarımızın kardeş kabulünü sağlamak için neler yapabiliriz?
- Çocuğunuza kardeşi geldikten sonra da onu aynı şekilde sevmeye devam edeceğinizi uygun ve anlayabileceği bir şekilde anlatın. Bunu zaman zaman tekrarlayın.
- Kardeşi dünyaya geldiğinde aileniz içerisinde ne gibi değişikler yaşanabileceğini çocuğunuz ile konuşun.
- Kardeşi olacağı için çocuğunuzun her istediğini yapmak düşündüğünüzün aksine olumsuz sonuçlar doğurur.
Aileye yeni bir üyenin katılacak olması çocuğunuza koyduğunuz kuralları değiştirmenizi gerektirmez.
- Bebek hazırlıklarında çocuğunuza sorumluluk verin (bebeğin eşyalarını seçmesi vs.) ve bunu bebek doğduktan sonar da devam ettirin. (örnek verecek olursak bebeğin bezini getirmesini rica edebilirsiniz) Bu sorumlulukları verirken eğer isteksizlik gösteriyorsa zorlamayın.
- Yeni doğan bebeğiniz için alışveriş yaparken arada diğer çocuğunuz içinde birşeyler alın. Bazen aynı kıyafet,oyuncak vs. alabilir ve aralarında bağ kurmalarına yardımcı olabilirsiniz. Fakat bunu istemiyor ise çocuğunuzu zorlamayın.
- Çocuğunuzu gereksiz yere överek kardeşine karşı düşmanlık hissetmesine sebep olmayın.
- Kesinlikle kıyaslama yapmayın. (Bak X yeğenin kardeşi doğduğunda asla böyle yapmadı vs.)
- Kıskançlık duygusunu doğal karşılayın, kızmayın, sakin davranın. Duygularını size açıkladığında yanında olduğunuzu belli edin. (Bir kardeşinin olması sana olan sevgimizi asla değiştirmez. Büyünce birlikte oyun oynayarak birbirinize arkadaşlık edebileceksiniz vs.)
- Biz ikinizi de çok seviyoruz sözünden kaçının. Bu çocuğunuzun sevginizin kazanılabilecek birşey olduğunu düşünmeye itebilir ve kardeşi ile yarış haline girebilir.
- Çocuğunuza sen artık ablasın/abisin sözlerini kullanarak yaşına uygun olmayan olgunluk yüklemesi yapmayın. Bu çocuğunuzun duygu ve düşüncelerini rahat ifade edememesine yol açabilir.
- Paylaşmak istemediğinde öfke göstermeyin.
- Daha önceden çocuğunuza ayırdığınız vakti ayırmakta zorlanacak olsanız da anne/baba olarak iş birliği içerisinde hareket edin ve bu aradaki farkı en az seviyeye indirin.
- Bebeklerin nelere ihtiyacı olabileceğini ve kısa bir süre önce kendisininde bebek olduğunu ve aynı ihtiyaçlara sahip olduğunu çocuğunuzla konuşmanız faydalı olacaktır.
- Ebeveynler olarak iş bölümü yapın. Aynı anda iki ebeveyn de yeni doğan bebek ile ilgilenirse bu çocuğa kendini değersiz hissettirebilir.
