Limandan Yıldızlara Uçan Melodi: Mehmet İslamoğlu (Kedi Mehmet)
Girne çok büyük bir değerini kaybetti; Girne Limanı’nın ‘sesi’ Mehmet İslamoğlu nam-ı diğer Kedi Mehmet’i…
Özel Haber: Zerrin Yapıcıoğulları
Girnelilerin efsane sesi artık yok…
Girne çok büyük bir değerini kaybetti; Girne Limanı’nın ‘sesi’ Mehmet İslamoğlu nam-ı diğer Kedi Mehmet’i…
Bu ayki Girneli Yaşayan Hafızalar’a Kedi Mehmet’i konuk etti. İşte bir dehanın Kalkanlı Yaşam Evi’nde son bulan hayat hikayesi…
Mehmet İslamoğlu, 1964 Limasol doğumluydu…
Çok küçük yaşlarından itibaren müziğe tutku ile bağlanmıştı Kedi Mehmet… Lise yıllarında kurduğu müzik gruplarıyla birlikte sinemalarda konserler veriyordu. Gitarı onun hayat arkadaşıydı. Elinden hiç bırakmazdı…
Genç yaşına rağmen bir gitar virtüözü olmuştu. Bir dönem 1982 yılında kurulan ‘Girne Gelişim Orkestrası’na da dahil oldu; müzik yaptı.
1980’li yılların sonunda Ankara Gazi Üniversitesi’nde Müzik Öğretmenliği Bölümü’nde eğitim aldı. Çevresindeki birçok kişiye göre, dahi biriydi.
Arkadaş ortamlarında gitar çalarken, notalarını kaçırmadan sohbetlere dahil oluyordu. Birçok enstrümanı kendi kendine öğrenmişti. Kendine has müzik yorumu, kıyafet tarzı ve umursamaz tavırlarıyla dikkat çekiyordu.
Sadece gitarı değil, her enstrümanı ustalıkla çalardı; gitardan trompete davuldan trombona… Kendi icadı birleşik gitarında parmakları raks ederken, dinleyenler keyifle izlerdi Kedi Mehmet’i…
Girne Limanı’nda bulurdu onu Girneliler…
Gitarının sesi kendine çağırırdı; yürüyüşe çıkmış düş yorgunlarını…
DEPRESYON YILLARI…
Gitarda çıkardığı ‘miyav’ sesiyle ‘Kedi’ lakabı alan Mehmet İslamoğlu’nun yaşamı Kalkanlı Yaşam Evi’nde Kasım ayı ortalarında son buldu…
Bu kadar sevilen, Girne ile özdeşleşen Kedi Mehmet’i huzurevine götüren olaylar silsilesi aslında üniversite yıllarına kadar gidiyordu.
Ankara’da okuduğu yıllarda, derin bir buhran ve bunalım içine düşmüştü. Kendini soyutlamış, arkadaşlarından uzaklaşmıştı. Bir tek gitarı vardı yanında…
O dönemde Kıbrıs’a gelerek tedavi olmuş, durumu bir nebze de olsa düzelmişti. Ancak bu durumu eğitimini tamamlamasına mani olmuştu.
Müzik öğretmenliği yapamasa da müzik onun yaşam amacı ve sevinci olmuştu. Besteler yapıyor, şiirler yazıyordu. Kendi yorumuyla söyleyip çaldığı arabesk şarkılar Girne’de yankılanıyordu.
Hiç evlenmemişti. Bir yayında annesi kameralara, “Oğlumu hep damat olarak görmek istedim” diyordu. Psikiyatrisi ise Mehmet İslamoğlu’nun dahi sınırında olduğunun altını çiziyordu.
Bir kız kardeşi ve de iki yeğeni vardı. Ancak ablasını çok erken kaybetmişti. Anne ve babası da bu dünyadan göçüp gidince isteğiyle Kalkanlı Yaşam Evi’ne gitmişti.
Girne’de olduğu gibi huzurevi sakinlerini gitarıyla neşelendiriyordu ancak içindeki buhran hiçbir zaman onu bırakmamıştı.
Bir gün Çalışma Bakanı Sadık Gardiyanoğlu’nun bir paylaşımı ile Kedi Mehmet’in Kalkanlı’da yaşadığını öğrendi tüm dostları…
Çok geçmeden ise kalp krizi geçirerek yaşama veda etti. Kedi Mehmet hiçbir zaman yanından ayırmadığı gitarıyla gömülerek son yolculuğuna uğurlandı, sessiz sedasız ve yalnız…
